สุรินทร์

เมื่อช่วงวันหยุดต้นปีวันมาฆบูชาได้ไปเที่ยวแถบอีสานล่างแถวกลุ่มจังหวัดนครบุรินทร์ (โคราช ชัยภูมิ บุรีรัมย์ สุรินทร์ หาอ่านก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าหมายถึงอะไร รวมกลุ่มที่มีวัฒนธรรมการค้าและท่องเที่ยวใกล้เคียงกันมั้ง) หลักๆเลยก็หวังเที่ยวบุรีรัมย์กับสุรินทร์นี่แหล่ะ พอหลังจากพิมพ์เรื่องบุรีรัมย์เสร็จในบลอกตอนก่อน พื้นที่ของบลอกเก่าเหลือร่อยหรอเต็มที มาสุรินทร์เลยต้องย้ายมาบลอกนี้แทน

เมืองสุรินทร์นี้เชื่อว่ามีมาตั้งแต่โบราณสมัยเจนละได้สร้างกำแพงเมืองขึ้นในช่องก่อนปี พ.ศ. 1200 จนต่อมาสมัยขอมรุ่งเรืองก็เปลี่ยนเป็นเหมือนเมืองหน้าด่านดังนั้นอย่าแปลกใจถ้าไปสุรินทร์แล้วเขาพูดเขมรกัน เพราะชาวเขมรคือคนดั้งเดิมของจังหวัดนี้หล่ะ

เข้าสู่เมืองสุรินทร์

อีกหนึ่งดินแดนปราสาทขอม

กลุ่มปราสาทตาเมือน

กลุ่มปราสาทตาเมือนหากจะเข้ามาเยี่ยมชมต้องแลกบัตรจากทหารรักษาดินแดนก่อน ภายในกลุ่มปราสาทจะมีปราสาทอยู่สามหลังคือปราสาทตาเมือน ปราสาทตาเมือนโต๊ด และที่อยู่ลึกสุดใหญ่สุดในกลุ่มคือปราสาทตาเมือนธม

ตอนเช้าเริ่มที่ปราสาทตาเมือนธมเลย

แลกบัตรก่อนเข้า

ปราสาทตาเมือน

เป็นปราสาทหลังเล็กๆ ซึ่งลักษณะเหมือนพวกศาลาริมทางหรือธรรมศาลาทั่วไป อายุก็น่าจะราวๆพระเจ้าชัยวรมันที่ 7

ภายในบริเวณมีปราสาทอยู่ 3 หลัง อันนี้ปราสาทตาเมือน

อีกด้าน

ปราสาทตาเมือนโต๊ด

ตาเมือนโต๊ดในภาษาเขมรแปลว่าตาไก่เล็ก อันนี้ใหญ่ขึ้นมาหน่อยมีบารายเป็นของตัวเอง คาดว่าเป็นอโรคยาศาล

ต่อมาคือปราสาทตาเมือนโต๊ด

ปราสาทนี้มีบริเวณ และบารายขนาดใหญ่

ปรางค์ประธาน

ข้างในคงย้ายไปพิพิธภัณฑ์หมดแล้ว

ปราสาทตาเมือนธม

มาถึงทีสุดท้ายต้องลงชื่อก่อนเข้าเพราะอยู่ติดชายแดน ปราสาทตาเมือนธมใหญ่ที่สุดในกลุ่มปราสาทตาเมือนนี้ ตัวปราสาทสร้างคร่อมโขดหินธรรมชาติไว้ ที่นี่ผิดจากปราสาทเขมรอื่นในไทยตรงที่หันหน้าไปทางทิศใต้ ไม่ใช่ตะวันออก (หันหน้าเข้าหาพระนคร) คาดว่าคงสร้างให้รับกับช่องเขาล่ะมั้ง สร้างมาเพื่อเป็นศาสนสถานของชาวฮินดูศิลปะแบบบาปวน คาดว่าสร้างในสมัยพุทธศตวรรษที่ 16-17

ถึงแล้วปลายทางปราสาทตาเมือนธม ทหารบอกถ้าออกนอกแนวสแลนไปมีสิทธิโดนระเบิดนะ

ปราสาทตาเมือนธม หนึ่งในปราสาทที่เป็นข่าวเรื่องชายแดน ข้างบนมีทั้งทหารไทยและทหารเขมร

ลายปูนปั้น

โคนนทิ

เลยแนวต้นไม้ใหญ่นั่นไปเป็นพื้นที่พิพาท อย่าข้ามไปนะ

อ๊ะ เจอเมโทร

ร้อคแมนบุกปราสาท

เจอมอนสเตอร์อิฐแทน

อีกทีก่อนออก

ปราสาทบ้านไพล

ปราสาทบ้านไพลสร้างในรุ่นราวคราวเดียวกับปราสาทตาเมือนธม ส่วนที่เหลืออยู่ก็อย่างที่เห็น ไม่มีอะไรมาก

ปราสาทบ้านไพล ทางทิศใต้พังไป 1 ละ

ระหว่างทาง เลยไปแล้วแม่บอกให้ย้อนกลับมาเป็นเปลแขวนอันละ 100

สีสันสวยงาม แตกต่างกันไป

ย้อมสีที่นี่เลย

ได้โอทอป 3 ดาว ป้าคนนี้เป็นกันเองดี

สรุปได้ไปทั้งหมด 5 อัน เผื่อเอาไปแจก

เด็กดอยอยากเล่นมั่ง

กลางวันกินข้างทาง

รสก็งั้นๆ แต่หลังจากกินขาหมูนางรองมาแล้ว ร้านนี้อร่อยดีนะ 555

ปราสาทบ้านหลวง

ปราสาทนี้ดูโดเด่นเป็นสง่า ทั้งหลังสีขาวต่างจากที่อื่นที่เป็นศิลาแลง แต่เนื่องจากร้อนเลยไม่ได้ลงจากรถน่ะ 555

ปราสาทบ้านหลวง

ที่วัดนี้วนหาโบราณสถานตั้งนาน…ไม่เจอ

ปราสาทเบง

อันนี้เข้าไปลึกพอสมควร เป็นปราสาทเล็กๆ ที่หาประวัติไม่เจอฮะ คาดว่าอยู่ในบึงเลยตั้งชื่อว่าเบงมั้ง

ปราสาทเบง

ไม่ค่อยมีอะไร ถ่ายลายปูนปั้นละกัน

 ตลาดช่องจอม

ตลาดนี้ไม่ได้อยู่ในแผนแต่แรกหรอก แต่พอผ่านแล้วแม่กับเด็กดอยอยากเดินดู เลยลงไปดูสักหน่อยละกัน

ที่จอดรถอยู่ด้านหลังตลาด กว้างขวางดี แต่ถ้าฝนตกแล้วอนาถครับ

ข้างในขายของชายแดนปกติพวก “ก๊อปเกรดเอ” น่ะแหล่ะ

กว้างขวางกว่าที่คิดไว้เยอะเลย นึกว่าแค่พอๆกับด่านจ.ตราด

ส่วนใญ่ก็ของใช้เสื้อผ้ากระเป๋า

โซนนี้จักรยานเยอะเลย

ระหว่างทางขับเพลินๆถ่ายรูปสักหน่อยเดี๋ยวหลับ

ปราสาทภูมิโปน

อีกไฮไลท์หนึ่งของปราสาทขอมเมืองสุรินทร์ ตัวปราสาทก็ไม่ใหญ่อะไรมาก แต่เป็นปราสาทขอมที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศไทย อยู่ก่อนสมัยพระนครเสียอีก น่าจะอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 12-13 นู่น

เก่าที่สุด

ตัวปราสาทประธานยังถือว่าสมบูรณ์ทีเดียว

ทิวตาล

ที่เก็บวัตถุโบราณซึ่งไม่เปิด แต่ไปชะเง้อดูก็ไม่มีอะไรหรอก

…

ต้นลำเจียกตามตำนานพระนางศรีจันทรา เจ้าหญิงแห่งภูมิโปนที่ปลูกต้นลำเจียกก่อนออกไปเป็นมเหสีกษัตริย์แห่งนครนายพราน

ปราสาทตามอญ

อันนี้ก็หลังเล็กๆ และขี้เกียจลงจากรถ เป็นปราสาทโดดเล็กๆ ศิลปะแบบขอมปนลาวคาดว่าสร้างในช่วงปลายอยุธยานี้เอง

ปราสาทตามอญ

อีกปราสาทหนึ่งในวัด แต่จำชื่อไม่ได้

กำลังบูรณะอยู่

ปราสาทศีขรภูมิ

ปราสาทที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดของจังหวัดสุรินทร์ จากลายปูนปั้นที่ละเอียดงดงาม ปราสาทศีรขรภูมินี้คาดว่าสร้างเมื่อพุทธศตวรรษที่ 17 เพื่อบูชาเทพตามความเชื่อชาวเขมร ต่อมาได้บูรณะปราสาทองค์หนึ่งในพุทธศตวรรษที่ 22 ให้เป็นแบบล้านช้างจึงมีอักษรลาวจารึกไว้อยู่

ปราสาทศีรขรภูมิ

ฐานบัว

ด้านหลังซ้ายนั่นส่วนยอดถูกดัดแปลงเป็นแบบล้านช้าง

นางอัปสรา

เขาว่าเป็นปราสาทที่มีปูนั้นสวยที่สุดในไทย

ข้างในพระปรางค์

อักษรที่สลักอยู่

…

เด็กดอยห้อยขา

เห็นพวกในเวบบอร์ดมักมีการโต้เถียงเรื่องฟิลเตอร์ จำเป็น/ไม่จำเป็น หรือต้องของแพงเป็นพันเท่านั้น
อันนี้ลองแยกกันรูปไหนฟิลเตอร์ 5-600 รูปไหนเลนสด

ขากลับคนน้อยถ่ายอีกสักรูป

โบราณสถานตะเปรียงเตีย

ที่นี่สร้างเป็นศาสนสถานสมัยอยุธยาตอนปลายแล้วน่ะนะ เล็กๆ

โบราณสถานตะเปรียงเตีย

มื้อเย็นกินที่นี่ละกัน คงอร่อยแบบตลาดข้างวังสนามจันทร์

ตลาดนี้…อาหารไม่ได้เรื่องครับ โดยเฉพาะคอหมูย่าง โยนให้หมากินสถานเดียว มีผัดไทย หอยทอดอร่อยหน่อย

มีข้าวโพดต้มพอได้อยู่

พักที่โรงแรมมณีสังขะ กว้างสะอาด และถูก

ปราสาทเต่าทอง

เหมือนจะเก่า แต่พอเข้าไปดูแล้วออกแนวตลกมากกว่า

ปราสาทเต่าทอง

ปราสาททมีชัยและปราสาทบ้านปราสาท

ปราสาททั้งสองหลังอยู่ใกล้กันประมาณแค่ 75 เมตร ตัวของปราสาททมีชัย (บางป้ายก็ว่าชื่อปราสาทหมื่นชัย) เจอแต่ร่องระบายน้ำ ไม่พบศิลปะใดๆเลยเดาอายุไม่ได้ ส่วนปราสาทบ้านปราสาทคาดว่าเป็น 1 ใน 102 อโรคยาศาลที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 สั่งให้สร้างขึ้นน่ะ

ปราสาทหมื่นชัย

เหลือแต่ซากไม่อาจสืบประวัติได้

…

ห่างออกไปเป็นปราสาทบ้านปราสาท

ดอกพวงโกเมน

ปราสาทบ้านราสาท

รอบๆก็ยังมีชิ้นส่วนปราสาทเล็กๆ และร่องคูน้ำอยู่

รูปสุดท้ายก่อนขับรถดิ่งกลับกรุงเทพ